การเขียนบล็อก

หลายคนที่อ่านบล็อกของผม อาจนึกสงสัยในใจว่าผมเขียนบล็อกเพราะอะไร?

ผมเขียนบล็อกด้วยเหตุผลอย่างน้อย 4 ประการด้วยกัน ครั้งแรกสุดนั้นผมเขียนบล็อกของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เรียกกันว่า Share PSU เนื่องจากทีมงานจาก ม.อ.หาดใหญ่มาจัดอบรมการเขียนบล็อกให้คณาจารย์ ม.อ.วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี ผมได้เข้าอบรมและเห็นว่าน่าสนใจก็เลยเริ่มเขียนตั้งแต่นั้นมา อันนี้เป็นเป็นบล็อกแรกของผมครับ

http://share.psu.ac.th/blog/pisan-surat/1915 

ผมเขียนตั้งแต่ปี 2550 สำหรับเหตุผลการเขียนบล็อกของผมนะเหรอครับ

ประการแรก ผมต้องการเสนอข้อคิดและความเห็นทั้งที่เป็นของตัวเองและที่ตัวเองชอบซึ่งอ่านเจอมานำเสนอให้กับสาธารณชนได้อ่านอะไรที่ดีๆ อ่านเจอตรงไหนก็เอามาแชร์ มีประสบการณ์อะไรที่คิดว่าเป็นประโยชน์ก็เอามาแบ่งปัน เพราะเราเป็นสัตว์สังคมไงครับ แม้ว่าผมจะชอบชีวิตแบบปัจเจกอยู่มากก็ตาม แต่ก็ตระหนักดีว่าการอยู่กันเป็นสังคมนั้นได้ประโยชน์กว่ามาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการแบ่งปันความรู้ซึ่งกันและกัน ย่อมจะช่วยยกระดับคุณภาพของสังคมให้ดีขึ้นในท้ายที่สุด 

ประการที่สอง ผมเขียนบล็อกเพื่อจะได้ใช้เป็นข้อมูลอ้างอิงสำหรับงานเขียนในเชิงวิชาการต่อไปในอนาคต การบันทึกอะไรไว้ขณะที่ความคิดยังสดใหม่อยู่ ย่อมดีกว่าการปล่อยให้ความคิดนั้นระเหยหายไปกับอากาศ กลับมาอ่านอีกครั้งก็จะได้รู้ว่า ณ ช่วงเวลานั้น ความคิดเราเป็นอย่างนั้น อนาคตต่อไปความคิดเราก็เปลี่ยนแปลงไปอีกเมื่อมีข้อมูลใหม่ๆ เข้ามา ทำให้ได้ทบทวนตัวเองทุกครั้งที่กลับมาอ่านสิ่งที่ตัวเองเขียนไว้ในอดีต การเขียนบล็อกทำให้การสืบค้นข้อมูลของตัวเองง่ายขึ้นอย่างมาก เพราะผมมักจะทำลิงก์หรือทำอ้างอิงทิ้งเอาไว้ด้วย และนี่คือประโยชน์ประการที่สอง

ประการที่สาม ช่วยพัฒนาฝีมือในการเขียนและสไตล์การเขียนของตัวเองให้ดีขึ้น ฝึกการนำเสนอเนื้อหาและการเรียบเรียงลำดับความคิด การฝึกเขียนบ่อยๆ ทำให้ความสามารถในการเขียนดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ผมพยายามที่จะเขียนโดยใช้ภาษาง่ายๆ ซึ่งทำได้ยาก บางครั้งก็ขยายความให้เยอะๆ ในแง่หนึ่งทำให้เป็นคนละเอียดขึ้น พยายามทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่าย การเขียนบล็อกมันดีตรงที่ไม่จำกัดจำนวนหน้า จะเขียนเยอะเท่าไหร่ก็ได้ เขียนจนหมดสิ่งที่จะเขียนและไม่รู้จะเขียนอะไรต่อไป ผมเชื่อว่าการเขียนบ่อยๆ ทำให้ภาษาเราดีวันดีคืน สอดคล้องกับวิชาชีพตัวเองนั่นคือนักวิชาการ

ประการที่สี่ ผมไม่ต้องแคร์สื่อ ไม่ต้องรอให้ใครมาสัมภาษณ์ ไม่ต้องส่งความคิดตัวเองไปตีพิมพ์ที่ไหน ทุกวันนี้ความก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศช่วยให้เราทุกคนไม่ต้องพึ่งสื่อกระแสหลักอีกต่อไป ทุกคนสามารถมีพื้นที่ของตัวเองที่จะสื่อสารกับสาธารณะได้ทุกที่และตลอดเวลา 24 ชั่วโมง หากเข้าถึงอินเตอร์เน็ตได้ ทำให้อำนาจในการสื่อสารมาอยู่คนธรรมดาๆ อย่างเราๆ ท่านๆ มากขึ้นซึ่งในอดีตการจะทำเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องที่เป็นไปได้ยากมากๆ พูดง่ายๆ ว่า อำนาจของประชาชนในฐานะพลเมืองคนหนึ่งของสังคมมีเพิ่มมากขึ้น จะเขียนอะไรก็ได้ (แต่ก็ต้องมีความรับผิดชอบด้วย) โดยไม่ต้องผ่านกอง บก.หรือกองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์หรือสำนักพิมพ์ไหน จะแชร์ของมูลตัวเองให้ใครดาวน์โหลดทั้งที่เป็นบทความหรือหนังสือทำเองในรูปของ PDF หรือไฟล์ DOC ก็ทำได้ง่ายมากๆ ด้วยเหตุดังนั้น คนธรรมดาแบบเราจึงมีอำนาจเท่ากับเว็บไซต์หนังสือพิมพ์ใหญ่ๆ เพราะไม่ว่าเว็บไซต์ไหนๆ ต่างก็มีหน้าเว็บฯ 1 หน้า เท่าๆ กับบล็อกของเราซึ่งก็มี 1 หน้าเท่าๆ กัน หรือจะให้มีมากกว่านั้นก็เป็นเรื่องที่เป็นไปได้เช่นกัน 

เท่าที่นึกออกตอนนี้เกี่ยวกับเหตุผลของการเขียนบล็อกของผมที่สำคัญๆ ก็มี 4 ประการนี้แหละครับ ใครคิดว่าน่าสนใจและอยากเขียนบ้างก็ลองดูนะครับ