เพื่อนก็ส่วนเพื่อน ความคิดก็ส่วนความคิด

ข้อเขียนนี้ ผมเขียนขึ้นจากสาเหตุของความอึดอัดนับตั้งแต่ถกเถียงกับเพื่อนๆ ในประเด็นทางการเมือง
โดยเพื่อนๆ เอาความเป็นเพื่อนมาปะปนกับความคิดที่เราถกเถียงกัน จนเพื่อนๆ ต่อว่าผมว่า "ทำไมถึงพูดแรงเกินไปกับเพื่อนได้ขนาดนั้น"

ผมอยากจะชี้แจงอีกครั้ง อันที่จริงก็ชี้แจงไปแล้วในเฟสบุ๊คส่วนตัว

ประเด็นของผมก็คือ

เพื่อนก็ส่วนเพื่อน ความคิดก็ส่วนความคิด ผมแยก 2 เรื่องนี้ออกจากกัน ไม่เอามาเกี่ยวกัน

เมื่อเราถกเถียงกันในประเด็นทางการเมืองในเรื่องใดๆ ก็แล้วแต่ ผมไม่เอาความเป็นเพื่อนมาปะปน

แต่ผมจะวิพากษ์วิจารณ์เรื่องนั้นๆ อย่างตรงไปตรงมา ไม่สนหน้าอินทร์ หน้าพรหมใดๆ หรือว่าเป็นใคร
ไม่ว่าจะเป็นเพศหญิงหรือชาย (ไม่สนว่าใครพูด แต่ดูว่าเขาพูดอะไรเป็นหลัก) ผมไม่เอาเรื่องนี้มาคำนึงถึง แต่สนใจที่ "วิธีคิด" และวิพากษ์วิจารณ์วิธีคิดหรือความคิดของเขาผู้นั้นเป็นหลัก ส่วนใครจะรู้สึกอย่างไรผมก็ไม่สนใจ ถ้าไม่เห็นด้วยก็ขอให้เถียงกลับมาด้วยเหตุด้วยผล ด้วยใจที่เปิดกว้าง (open mind) ผมพร้อมที่จะรับฟัง

แต่อย่าเอาความเป็นเพื่อน ความเป็นเพศหญิง หรือลักษณะความสัมพันธ์อย่างอื่นมาอ้างเพื่อลบล้างข้อถกเถียง

ถ้าแยก 2 เรื่องนี้ไม่ได้ หรือเอามาปะปนกันในการถกเถียง เรื่องมันจะจบลงชนิดที่ผิดใจกันเปล่าๆ

ความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันก็จะเสียไป และผมไม่อยากให้เป็นเช่นนั้น

จึงขอเรียนชี้แจงไว้ ณ ที่นี้