ลัทธิบูชาวัวของศาสนาฮินดู

การขยายตัวของการตั้งถิ่นฐานทำการเกษตร การเจริญเติบโตของการค้าและเมือง รวมทั้งการปรากฏตัวของรัฐที่มีอำนาจเข้มแข็ง ส่งผลให้วิถีชีวิตของผู้คนเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาล รวมถึงทัศนคติที่มีต่อโลกรอบตัว และต่อกันและกันตามความจำเป็นของชีวิตแบบใหม่ด้วย

ในแง่ศาสนา เทพเจ้าองค์เดิมๆ เคยเชิดชูข้อดีของการเลี้ยงสัตว์และการทำสงคราม มาบัดนี้เริ่มปรากฏเทพองค์ใหม่ๆ ที่เน้นผลประโยชน์ทางการเกษตร นอกจากนี้ ยังเกิดการเปลี่ยนแปลงด้านทัศนคติเกี่ยวกับวัว ซึ่งเป็นสัตว์ที่มีความสำคัญยิ่งทั้งในวิถีชีวิตแบบเดิมและแบบใหม่อีกด้วย

แต่เดิมคนเห็นว่าวัวมีประโยชน์ในแง่เป็นสัตว์ให้เนื้อ แต่บัดนี้วัวกลายเป็นกำลังสำคัญอย่างเดียวในการไถไร่นาที่ดินแข็งกระด้าง จึงจำเป็นต้องได้รับการคุ้มครอง แม้กระทั่งครอบครัวชาวบ้านที่กำลังจะอดตาย ก็ถูกห้ามไม่ให้ฆ่าสัตว์เพียงชนิดเดียวที่ใช้ในการเพาะปลูกพืชผลในปีถัดไปนี้ เพราะนั่นหมายถึงการผลิตเพื่อรายได้ที่เพียงพอสำหรับนักรบและนักบวชด้วย

ด้วยความจำเป็นเช่นนี้เอง ในเวลาต่อมา หลังเกิดความปั่นป่วนวุ่นวายทางศาสนาอยู่ช่วงหนึ่ง ลัทธิเคารพบูชาวัวซึ่งดูเหมือนไร้เหตุผล และการห้ามฆ่าวัวจึงปรากฏขึ้น ซึ่งเป็นลักษณะเด่นของศาสนาฮินดูสมัยใหม่

ความเชื่อและกฎข้อห้ามฆ่าวัวดังกล่าวเป็นความพยายามของมนุษย์อีกรูปแบบหนึ่งที่จะปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมโดยอาศัยความเชื่อทางศาสนาเป็นเครื่องมือ

หมายเหตุ
     เนื้อวัวเป็นอาหารของพวกจัณฑาล (untouchable) ซึ่งเป็นชาวฮินดูวรรณะเดียวที่กินเนื้อวัว